De rechtbank Haarlem heeft op 16 juli 2007
een 43-jarige man veroordeeld tot een gevangenisstraf van 15 jaar
voor de moord door verdrinking op zijn vrouw. Voor het bewijs
oordeelt de rechtbank dat de verklaring van de man dat de
verdrinkingsdood van het slachtoffer het gevolg van een ongeval is
geweest, volstrekt ongeloofwaardig is.
Daarbij wegen de volgende factoren
mee:
-volgens de ter terechtzitting als
deskundige gehoorde duikarts duidt de positie van het slachtoffer
in de modder van de sloot erop dat zij daarin moet zijn
geholpen;
-de man was vanaf schouderhoogte droog en
heeft niet zelf geprobeerd 112 te bellen; daaruit heeft de
rechtbank geconcludeerd dat de man niet daadwerkelijk heeft
geprobeerd zijn vrouw in het water te vinden;
-volgens diezelfde deskundige kan de man
niet de auto hebben verlaten op de manier zoals hij heeft
verklaard, te weten voorover op zijn buik met de armen gespreid
zonder dat ook zijn hoofd en schouders nat worden;
-de man heeft zijn vrouw tevoren alcohol
en een slaapmiddel laten innemen;
de man is via een ongebruikelijke route
langs binnenwegen en niet via de snelweg richting zijn woonplaats
gereden;
-de rechtbank heeft de verklaring van de
man dat hij op de bewuste plek slapend het water is ingereden niet
geloofwaardig geacht en daaruit geconcludeerd dat de man de moord
heeft willen bemantelen;
In de motivering van de opgelegde
gevangenisstraf van 15 jaar weegt zwaar dat de man zijn vrouw op
buitengewoon geraffineerde wijze van het leven heeft beroofd. Hij
heeft haar versuft door alcohol en een slaapmiddel. Vervolgens is
hij op een plek waar geen bomen stonden het water ingereden, heeft
haar onder water gebracht, waardoor zij is gestikt. De verdachte
heeft het doen voorkomen alsof dit een noodlottig ongeluk was.
Kennelijk heeft de man zich hiermee van zijn vrouw willen ontdoen
om met zijn nieuwe vriendin verder te gaan. Deze moord betekent ook
dat de verdachte zijn nog jonge kinderen hun moeder heeft
ontnomen.
Bron: Rechtbank Haarlem