Mobiele telefoons worden veelal onder
slechte arbeidsomstandigheden geproduceerd. Een nieuw rapport van
de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) onthult
misstanden in de Chinese, Thaise, Filippijnse en Indiaanse
fabrieken van de vijf grootste mobiele telefoonmerken.
Het onbeschermd werken met
chemicaliën in fabrieken die onderdelen voor Nokia en Motorola
produceren veroorzaakt chronische fysieke klachten en een hoog
loodgehalte in het bloed van de arbeiders. In bijvoorbeeld een
Chinese fabriek leidde dit tot zware vergiftiging van negen
arbeiders en een abortus bij één van hen. Vandaag
presenteert SOMO een `sneak preview' van het rapport `The High
Cost of Calling: Critical issues in the Mobile Phone Industry' dat
vanaf vrijdag 1 december te verkrijgen is.
SOMO onderzocht de productie van mobiele
telefoons van de vijf bekendste telefoonmerken: Nokia, Motorola,
Samsung, Sony-Ericson en LG. Het onderzoek vergeleek het beleid
voor Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) van de merken met
de werkelijke omstandigheden in de fabrieken van toeleveranciers in
China, India, Thailand en Fillipijnen.
SOMO-onderzoeker Joseph Wilde: "Met name
in Chinese en Thaise fabrieken waar onderdelen voor mobiele
telefoons worden gemaakt worden de nationale en internationale
afspraken omtrent arbeidsvoorwaarden, gezondheid en veiligheid in
grote mate geschonden. Initiatieven van werknemers voor
verbeteringen worden door de fabriekseigenaren tegengewerkt." Het
onderzoek laat zien dat de lonen vaak onder het minimumloon liggen
en vakanties en ziekteverlof niet worden uitbetaald. Werknemers
werken standaard 2 tot 5 overuren per dag met onvoldoende
compensatie. De gezondheids- en veiligheidsmaatregelen zijn in de
meeste fabrieken niet adequaat: er is te weinig ventilatie, geen
goede bescherming en instructie voor het werken met giftige stoffen
ontbreken. De werknemers leiden aan chronische fysieke klachten.
Mobiele telefoon bedrijven hebben gedragscodes maar die worden niet
nageleefd en de bedrijven voeren ook nauwelijks controle uit op
naleving.
In een fabriek in één van de
vrijhandelszones in China, die onder andere produceert voor
Motorola, stuitten de onderzoekers op negen zwaar vergiftigde
arbeiders door het onbeschermd werken met chemicaliën.
Eén van de vrouwen was zwanger en moest een abortus
ondergaan door de complicaties van de vergiftiging. Het management
van de fabriek weigerde in eerste instantie medische behandeling en
de vrouwen zijn niet adequaat gecompenseerd voor hun ziekteperiode.
In een fabriek in Thailand waar onderdelen voor Nokia gemaakt
worden werken de arbeiders met zeer giftige stoffen, waaronder lood
bevattend soldeersel, maar moeten zelf beschermkapjes en
handschoenen kopen omdat het bedrijf bespaart op de "overhead". De
arbeiders krijgen melk verstrekt om de chemische stoffen uit het
bloed te filteren. Arbeiders die ziek naar het ziekenhuis gingen
kregen echter te horen dat zij een gevaarlijke hoeveelheid gif in
het bloed hadden.
Het SOMO-rapport beschrijft naast de cases
in China, Filippijnen, Thailand en India de gehele mobiele
telefonie sector en geeft een uitgebreide beschrijving van
internationale codes en afspraken rond MVO en de wijze waarop deze
doorwerken in de keten en bij de toeleveranciers.
bron:SOMO