Voor stamceltherapie is vanaf 1 januari
2007 een vergunning vereist. Dit staat in de nieuwe
ministeriële regeling stamceltransplantatie van minister
Hoogervorst.
Het transplanteren van stamcellen - om ze
te laten differentiëren tot cellen van weefsels of organen -
is een veelbelovende therapie. Door stamceltherapie zou beschadigd
weefsel van bijvoorbeeld hart, lever of nieren kunnen worden
hersteld met nieuwe cellen. Ook zijn er mogelijke toepassingen voor
bestrijding van aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson,
epilepsie en ALS.
Hoewel deze therapie nog lang niet
uitontwikkeld is, ontstaan in Nederland centra die stamceltherapie
aanbieden alsof deze vorm van behandeling gebruikelijk is. Volgens
deskundigen is de werkzaamheid van de stamceltherapie nog niet
aangetoond en brengt de behandeling gezondheidsrisico’s met
zich mee. In de regeling van de minister staat nu dat de klinische
toepassing van stamceltherapie verboden is.
Alleen de academisch medische centra en
het Nederlands Kanker Instituut komen in aanmerking voor een
vergunning - om binnen de context van een experiment -
stamceltherapie toe te passen. Ze moeten dan voldoen aan de
vereisten die de Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek met mensen
(WMO) stelt.
bron:VWS